AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!
Dat moest er even uit. Van geluk, vakantie, vermoeidheid, een lekker volle maag maar vooral van opluchting: mijn vakantiejob is gedaan!
En dat het meer dan tijd was, is zeker. De shopmanager vergalde mijn laatste dag volledig (ik heb liever dat mensen niet roddelen maar de dingen meteen tegen mij zelf zeggen! Althans, 't is te zeggen: als ze terecht zijn natuurlijk. Dat was hier totaal het geval niet..), maar mijn vrolijk humeur is onstuitbaar.

Oorzaak 1: een supergeslaagd #TwinnerK gisterenavond. Ik heb heel veel fijne mensen leren kennen, waaronder 2 mensen me dan nog naar het -blijkbaar onveilige- station van Kortrijk hebben vergezeld: nog eens een dikke merci! ;)
Ook door de bounty die werd voorgeschoteld - jeugdsentiment! Onlangs werden die mij geweigerd door de liefste mama in de winkel, dus een welgemeende dankuwel! :D
Oorzaak 2: mijn vakantie hé (zie hierboven)
Oorzaak 3: deze avond deed ik voor het goede doel nogmaals mijn duit in het zakje. Ik ging na mijn werk even langs in het dorpshuis om een bloedgift te doen. Behalve dat ik mij nu een beetje slapkes voel is alles in orde.

Verder staat er nog op het programma voor komende week:
Morgen mijn haar knippen, mijn zus haar studio verhuizen (naar een andere studio), shoppen, vergaderen, vriendjes bezoeken en vooral veel slaap inhalen!

Lieve groetjes!

It's yours

Nog 3 dagen!

Ik sta aan de vooravond van mijn drie laatste werkdagen in de Veritas Roeselare. Ergens wel met een dubbel gevoel: ik heb nog nooit zo graag een vakantiejob gedaan! Ik geniet van de winkel, krijg (in 't geniep) de slappe lach met domme vragen van de mensen en heb al ongelofelijk veel bijgeleerd.
Aan de andere kant is er dan de ongelofelijk hypocriete en egoïstische shopmanager, die sinds een week terug uit verlof is gekomen. Werken in de winkel doet ze niet, en doet de dingen alleen maar in haar eigen voordeel. Pauzeert 2 uur, terwijl wij op 30 minuten ons eten moeten binnenproppen, en nog veel frustraties...
Vandaar het dubbel gevoel dus. Ze zijn (naar 't schijnt) ook tevreden van mij, dus dat geeft een goed gevoel.
En wat als ze me nu zouden vragen 'Kom je volgend jaar terug?'. Dan vind ik het een beetje raar om te zeggen 'Graag, maar alleen als de shopmanager in verlof is!'. Vinden jullie ook niet? ;)
Dus. Nog 3 dagen, van 9u30 tot 18u klanten bedienen en winkel op orde houden, en dan heb ik terug een beetje vakantie...

Op 12 september begin ik terug met school, maar leuker en belangrijker: op 16 september vertrek ik op reis! (Ja, shame on me. Ik ga op reis als ik al les heb...) Jammer maar helaas, het kon nu eenmaal niet anders. Mijn vrienden F. en S. hebben nu eenmaal maar vakantie vanaf dan, dus vroeger kon het niet!
Onze trip gaat naar Athene, om op 20 september af te zakken naar Santorini (met de boot!). Daar blijven we tot de 23ste, daarna terug huiswaarts.

Vandaag ging ik met mama naar de Belgische film Swooni.
In het begin was het een beetje onwennig en verwarrend om te volgen. Uiteindelijk krijg je wel een vermoeden van hoe alles zal aflopen, maar het uiteindelijke einde wordt toch pas duidelijk eens dat moment is aangebroken in de film, en zo heb ik het wel graag :)
Af en toe oogjes die vol traantjes schoten, en dat kan me ook wel bekoren. (Dan wel hopen dat niemand dat heeft gezien, iedereen kent dat gevoel wel denk ik..)

Hoe dan ook, ik bekijk nu nog eens de uitzending van het seizoeneinde van thuis, om morgen terug te kunnen volgen hé.

Liefs, x
(PS: als dit blogbericht hier en daar geen steek houdt, dan ligt het aan de vermoeidheid...)

Om stil van te worden :)

Rufus Wainwright - La Complainte de la Butte

Adele - Make You Feel My Love

De Goedgemutste Breicampagne

Sinds ik in de Veritas mijn vakantiejob doe, komt mijn creatieve zelf helemaal in me boven.
Niet alleen haakte ik al mijn eigen handtasje, ik heb zondag leren breien (leve mama!) en ben nu volop bezig met het breien van smoothiemutsjes voor de campagne van Innocent.

Eentje prijkt al in de Veritas van Roeselare, jammer genoeg heb ik er geen foto van getrokken...

Gisterenavond had ik de smaak helemaal te pakken, en breide ik op één avond een volledig mutsje (Voor gevorderde brei-mensen misschien een fluitje van een cent, maar voor mij slechts de tweede keer dat ik breinaalden vasthad!).

Het resultaat kun je alvast hierboven aanschouwen. Ik ben nog op zoek naar een leuk accentje om er bovenop te bevestigen (een pompon, knoopje of een ander tof ding). Iemand een ideetje?

Als jullie zelf zin hebben om de breinaalden vast te grijpen en je creativiteit bot te vieren, ga je gang!

Eind november komen alle mutsjes op smoothies van Innocent te staan, die in Delhaize verkocht zullen worden.

Per verkochte smoothie met een mutsje gaat er €0.30 naar Welzijnszorg, die zich inzetten voor de armoede in Vlaanderen!

De boodschap is dus:

* Kun je breien, maak enkele smoothiemutsjes en smijt ze in de ophaalbak in de dichtstbijzijnde Veritas.

* Kun je niet breien, stap eind november een Delhaize binnen en koop jezelf een gezonde en lekkere smoothie met mutsje! (dat geldt natuurlijk ook voor diegene die wel kunnen breien hé ;) )

Liefs!

Oma en opa 65 jaar getrouwd, dat vraagt om een feestje!

Zoals in de titel wel duidelijk werd gemaakt was het partytime!
Hoewel, 'partytime' is wel een zeer ontoepasselijk woord voor mijn grootouders van 89 en 87 jaar :)
Veel meer dan op hun stoel zitten, met luide stem vertellen (vooral oma dan) en stiekem boven hun brilrand piepen naar hun 6 kinderen, 15 kleinkinderen en -voorlopig- 5 achterkleinkinderen zat er voor hen jammer genoeg niet in. 't Is dan ook wel al een leeftijd om U tegen te zeggen + wetende dat ze nog samen in hun eigen huisje wonen met een minimum aan hulp.. Respect!

Om de dag dus kort samen te vatten: veel gegeten, lekker gegeten (ook wel lang gewacht op het lekker eten), veel gebabbeld en gelachen. Fijn om familie te zien die je anders maar 1x per jaar ziet!
Na het middagmaal, bezoek van de delegatie van het stadsbestuur en geen Yves Leterme (itt hun diamanten bruiloft ;) ) werd het stilletjes aan tijd om nog eens in het ouderlijke huis binnen te wippen. Voor mij bijna wekelijkse kost, voor sommigen bijna zeldzaam.
Daar braambeskes geplukt van hun gigantische struik, een koffietje/kriekske/palmke gedronken om daarna op speurtocht te gaan en te ontdekken dat zo'n oud huis nog te bieden heeft. En geloof me: das veel!

Iedereen tevreden naar huis, opa en oma nagenietend in hun zetel met hun medaille van de koning (jaja, de koning!) op schoot.
En bij deze: Fien tevreden in haar bed.

Slaap zacht!

Niet het wel en wee van Fien V.

Ik was van plan een blogje te schrijven over mijn afgelopen dagen, maar zal dit niet doen.

Een hart onder de riem voor iedereen die direct of indirect slachtoffer is geworden van het noodweer op Pukkelpop 2011

Oeps.

Ai ai, foei Fien!

Na mijn plechtig voornemen (aan mezelf) om mijn blog wat meer te onderhouden en vaker te updaten, ben ik erin geslaagd maar liefst 4 maand niet naar mijn eigenste blogje te komen! (Ja, de rode kaakjes voel ik opkomen).

Hoe ik hier dan wel terecht kwam heb ik te danken aan B., die mij m'n eerste reactie gaf ;) Toen ik haar blog aan het lezen was, zag ik dat ze mijn blog volgt! Waw, dat zet de teller op 2! :D

In ieder geval: dankuwel! Bij deze beloof ik nog eens plechtig mijn blog beter te onderhouden...

De afgelopen maanden zijn uiteraard niet zonder horten en stoten voorbij gegaan. Ik sloot het schooljaar af met twee keer een '9' op mijn rapport: de 9 voor filosofie die hier al ergens beschreven stond, en dan nog een 9 voor 'methodiek sociaal-wetenschappelijk onderzoek'. Dat laatste vak heb ik meermaals vervloekt toen ik aan het studeren was. Het gaat over hoe je een enquête moet opstellen, een interview afnemen, een groep observeren, pijltjesdiagrammen tekenen,.... Die eerste dingen zijn materie die ik wél kan toepassen in praktijk, maar die ik theoretisch blijkbaar niet correct neergeschreven krijg. Jammer dus...
Ook die pijltjesdiagrammen vervloek ik ongehoord. Eén verkeerde < of >, een stippellijntje in plaats van een volle lijn en de puntjes dalen vervaarlijk dicht bij nul. En zo geschiedde het dus ook..

Maar een tegenslag komt nooit zonder (noodgedwongen) oplossing: omdat ik mijn vakantiejob van de vorige jaren niet meer doe, moest ik op de laatste knip op zoek naar iets anders. Tussen de examens door en met 50 geprinte cv's in de hand deed ik een wandelingetje in de winkelstraat van Roeselare. Natuurlijk horen daar ook veel 'nee's' en loze beloften bij, maar guess what... Een half uur nadat ik mijn cv had afgeleverd bij Veritas, kreeg ik al telefoon: "Je hebt de job!"

Enthousiasme alom natuurlijk, alleen... Voor de maand augustus...

Zo geschiedde het dus dat ik mijn herexamens (noodgedwongen maar ook een beetje welwillend) liet tolereren. Toch een lange vakantie dus - met een ieniemienie beetje schuldgevoel... Mijn dierbare tolerantiepuntjes zomaar foetsie door de vakantiejob...

Met een gerust gemoed kon mijn vakantie dus beginnen!

Allereerst ben ik verkozen tot cultuurpraeses van mijn studentenvereninging; hell yeah! Ik zie het volledig zitten, want in die bende zitten alleen maar vrienden! (op één jongen na dan, maar dat is overal wel een beetje zo zeker :) )

De druilerige maand juli die waarschijnlijk niemand ontgaan is heb ik gespendeerd als -op de 3 dagen familietrip naar Parijs na- niets doen! Dat het weer serieus roet in het eten heeft gestrooid staat duidelijk als een paal boven water. En als kers op de taart moest ik mijn vakantie afsluiten met buikgriep, anders zou het geen échte vakantie geweest zijn hé ;)

Dan begonnen met mijn vakantiejob in Veritas, en ik doe het graag! Das natuurlijk ook altijd een meevaller.

Fijne collega's en vooral een héél erg fijne winkel!

Zover zijn we dus: een paar soirée's met vrienden, heerlijk zalige moeder-dochteruitstapjes en anderhalve maand vakantie verder sta ik aan de avond (bijna nacht, shit) van nog een werkdag.

En nu maar duimen voor mezelf dat ik mijn belofte onderhoud en vaker (en dus een korter) blogje post!

Sweets!