Oeps.

Ai ai, foei Fien!

Na mijn plechtig voornemen (aan mezelf) om mijn blog wat meer te onderhouden en vaker te updaten, ben ik erin geslaagd maar liefst 4 maand niet naar mijn eigenste blogje te komen! (Ja, de rode kaakjes voel ik opkomen).

Hoe ik hier dan wel terecht kwam heb ik te danken aan B., die mij m'n eerste reactie gaf ;) Toen ik haar blog aan het lezen was, zag ik dat ze mijn blog volgt! Waw, dat zet de teller op 2! :D

In ieder geval: dankuwel! Bij deze beloof ik nog eens plechtig mijn blog beter te onderhouden...

De afgelopen maanden zijn uiteraard niet zonder horten en stoten voorbij gegaan. Ik sloot het schooljaar af met twee keer een '9' op mijn rapport: de 9 voor filosofie die hier al ergens beschreven stond, en dan nog een 9 voor 'methodiek sociaal-wetenschappelijk onderzoek'. Dat laatste vak heb ik meermaals vervloekt toen ik aan het studeren was. Het gaat over hoe je een enquête moet opstellen, een interview afnemen, een groep observeren, pijltjesdiagrammen tekenen,.... Die eerste dingen zijn materie die ik wél kan toepassen in praktijk, maar die ik theoretisch blijkbaar niet correct neergeschreven krijg. Jammer dus...
Ook die pijltjesdiagrammen vervloek ik ongehoord. Eén verkeerde < of >, een stippellijntje in plaats van een volle lijn en de puntjes dalen vervaarlijk dicht bij nul. En zo geschiedde het dus ook..

Maar een tegenslag komt nooit zonder (noodgedwongen) oplossing: omdat ik mijn vakantiejob van de vorige jaren niet meer doe, moest ik op de laatste knip op zoek naar iets anders. Tussen de examens door en met 50 geprinte cv's in de hand deed ik een wandelingetje in de winkelstraat van Roeselare. Natuurlijk horen daar ook veel 'nee's' en loze beloften bij, maar guess what... Een half uur nadat ik mijn cv had afgeleverd bij Veritas, kreeg ik al telefoon: "Je hebt de job!"

Enthousiasme alom natuurlijk, alleen... Voor de maand augustus...

Zo geschiedde het dus dat ik mijn herexamens (noodgedwongen maar ook een beetje welwillend) liet tolereren. Toch een lange vakantie dus - met een ieniemienie beetje schuldgevoel... Mijn dierbare tolerantiepuntjes zomaar foetsie door de vakantiejob...

Met een gerust gemoed kon mijn vakantie dus beginnen!

Allereerst ben ik verkozen tot cultuurpraeses van mijn studentenvereninging; hell yeah! Ik zie het volledig zitten, want in die bende zitten alleen maar vrienden! (op één jongen na dan, maar dat is overal wel een beetje zo zeker :) )

De druilerige maand juli die waarschijnlijk niemand ontgaan is heb ik gespendeerd als -op de 3 dagen familietrip naar Parijs na- niets doen! Dat het weer serieus roet in het eten heeft gestrooid staat duidelijk als een paal boven water. En als kers op de taart moest ik mijn vakantie afsluiten met buikgriep, anders zou het geen échte vakantie geweest zijn hé ;)

Dan begonnen met mijn vakantiejob in Veritas, en ik doe het graag! Das natuurlijk ook altijd een meevaller.

Fijne collega's en vooral een héél erg fijne winkel!

Zover zijn we dus: een paar soirée's met vrienden, heerlijk zalige moeder-dochteruitstapjes en anderhalve maand vakantie verder sta ik aan de avond (bijna nacht, shit) van nog een werkdag.

En nu maar duimen voor mezelf dat ik mijn belofte onderhoud en vaker (en dus een korter) blogje post!

Sweets!